This post is also available in: Dutch (below)
Sometimes you discover the most beautiful plants in unexpected places. The Bini-bini grows mainly in areas where nature has been disturbed, so it is not strange to find it along the street in a residential area. The beautiful flowers have made the plant very popular in the garden industry, and it is cultivated in many countries as a garden plant. The Bini-Bini has lance-shaped leaves which are also very decorative.
The Bini-Bini was first discovered in the Caribbean by one Nicolaus Joseph von Jacquin in the period between 1755 and 1759. In 1773 the plant was found in Florida by William Bartram. Daniel Austin of the Arizona-Sonora Desert Museum has researched the origin of these plants and discovered that it was not only used in different cultures as an ornamental plant, but as food and natural medicine as well. In addition, he discovered that the names for the plant in different languages can be traced back to the almond aroma and taste that was associated with it. In the Dominican Republic for example, the plant is called Almendrillo (small almond).
In several publications from the Caribbean the use of the plant for its aroma was found. Thus, the extract of the leaves was used in the Virgin Islands to flavor cakes and sweets because of the almond-like taste and aroma. Crushed leaves were used in the preparation of infusions to reduce swelling and chest problems and were also used as a sedative in Cuba. In Antigua and Barbuda, the plant was used against colds and Curacao Morton wrote in 1981, that a hot infusion of the plant was used against urinary tract infections.
(Publication: Morton, JF 1981. Atlas of Medicinal Plants of Middle America, Bahamas to Yucatan Charles C. Thomas, Springfield, Ill.).
English name: Alamo vine
Papiamentu/Papiamento name: Bini bini
Scientific name: Merremia dissecta
Family: Convolvulaceae (Morning glories)
Occurrence (ABC islands): Aruba, Bonaire and Curaçao
Wilde bloemen: Bini bini
Soms ontdek je de mooiste planten op onverwachte plekken. De Bini-bini groeit vooral op plekken waar de natuur verstoord is, dus het is niet vreemd om hem langs de straat in een woonwijk te vinden. De prachtige bloemen hebben de plant erg populair gemaakt in de tuinbouw en hij wordt in veel landen gekweekt als tuinplant. De Bini-Bini heeft lancetvormige bladeren die ook erg decoratief zijn.
De Bini-Bini werd voor het eerst ontdekt in het Caribisch gebied door ene Nicolaus Joseph von Jacquin in de periode tussen 1755 en 1759. In 1773 werd de plant in Florida gevonden door William Bartram. Daniel Austin van het Arizona-Sonora Desert Museum heeft onderzoek gedaan naar de oorsprong van deze planten en ontdekte dat hij niet alleen in verschillende culturen werd gebruikt als sierplant, maar ook als voedsel en natuurlijk medicijn. Daarnaast ontdekte hij dat de namen voor de plant in verschillende talen terug te voeren zijn op de amandelgeur en -smaak die ermee geassocieerd werd. In de Dominicaanse Republiek wordt de plant bijvoorbeeld Almendrillo (kleine amandel) genoemd.
In verschillende publicaties uit het Caribisch gebied werd het gebruik van de plant voor zijn aroma gevonden. Zo werd het extract van de bladeren op de Maagdeneilanden gebruikt om taarten en snoep op smaak te brengen vanwege de amandelachtige smaak en aroma. Geplette bladeren werden gebruikt bij de bereiding van infusies om zwellingen en borstproblemen te verminderen en werden ook gebruikt als kalmeringsmiddel in Cuba. In Antigua en Barbuda werd de plant gebruikt tegen verkoudheid en Curacao Morton schreef in 1981 dat een warme infusie van de plant werd gebruikt tegen urineweginfecties.
(Publicatie: Morton, JF 1981. Atlas of Medicinal Plants of Middle America, Bahamas to Yucatan Charles C. Thomas, Springfield, Ill.).
Nederlandse naam: –
Papiamentse naam: Bini bini
Wetenschappelijke naam: Merremia dissecta
Familie: Convolvulaceae (Windefamilie)
Voorkomen (ABC eilanden): Aruba, Bonaire en Curaçao