This post is also available in: Dutch (below)
First published on November 19, 2011
I recently came across an interesting quote: ‘pollution is a symbol of design failure’. This wisdom comes from the book ‘Cradle to Cradle: Remaking the Way we Make Things’, by William McDonough and Michael Braungart. These few words describe very accurately what’s really wrong with our current way of living. In nature everything is recycled. Even excrements of animals are input for other intricate parts of the Cycle of Life. Only the human species, which biologically is simply one of the many animal species, has invented processes that produce objects, liquids and gases that no-one wants, and that cannot be reintroduced into the Cycle of Life. Design failures! Because we don’t want the end results of these failures anymore, we just do the easy thing, and the only thing we know: we throw them away. Not that long ago, all household garbage on Curacao was dumped into the sea, an act deemed acceptable because the sea was seen as this huge endless pit that would take care of our failures. Even today, dumping garbage overboard while underway is still a valid way of cleaning up, on board of ocean going vessels. The effects of this are littering our beaches now, and will haunt us for years to come.
Incidentally, our ‘throw away’ society even seems to be built upon principles of stupidity: we dump valuable resources and lots of energy. Just to remind us: it just takes 4 % of the amount of energy necessary to produce a sheet of aluminum foil from bauxite (aluminum ore) to make a sheet the same size out of recycled aluminum! In so far as we need the stuff anyway, because lots of generations survived nicely without it.
What’s needed is a serious engineering overhaul of all the processes we designed to make our lives easier. We should be able to do that, because we consider ourselves ‘sapiens’ – intelligent. The design flaws should be addressed in order to turn our society into one that’s pollution free. It will be a complex transition, and at times maybe even painful, but we owe it to the next generations. Most of the necessary steps can only be taken collectively, requiring effective leadership. As citizens of this small Island we should therefore demand vision, knowledge, and professionalism from our politicians, as well as selfless devotion to the cause of survival of our species.
Onze ontwerp-fiasco’s
Onlangs kwam ik een interessant citaat tegen: ‘vervuiling is een symbool voor falende ontwerpen’. Deze wijsheid is afkomstig uit het boek ‘Cradle to Cradle: Remaking the Way we Make Things’, geschreven door William McDonough en Michael Braungart. Deze paar woorden omschrijven zeer accuraat wat er mis is met onze huidige manier van leven. In de natuur wordt alles op één of andere wijze hergebruikt. Zelfs de uitwerpselen van dieren zijn de basis voor ingewikkelde onderdelen van de kringloop van het leven op aarde. Alleen de menselijke soort, die biologisch gezien slechts één van de vele diersoorten is, heeft processen ontworpen die objecten, vloeistoffen en gassen als bijproducten produceren die niemand wil hebben, en die ook niet teruggevoerd kunnen worden binnen de kringloop der natuur. Ontwerp-fiasco’s! Omdat we deze eindresultaten niet meer willen hebben, kiezen we de makkelijke weg, en de enige die we overigens kennen: we gooien ze weg. Nog niet eens zo lang geleden werd op Curacao al het huishoudelijk afval in zee gestort, een handeling die als acceptabel werd gezien omdat de zee beschouwd werd als een oneindig medium die ons falen wel zou absorberen. Zelf vandaag nog is het overboord gooien van afval een valide wijze van opruimen aan boord van schepen. De effecten van deze handelingen zijn terug te vinden op onze stranden, en zullen ons nog jaren blijven achtervolgen.
Tussen twee haakjes, de wegwerp-maatschappij lijkt zelfs wel gebaseerd te zijn op principes van stupiditeit: we dumpen waardevolle grondstoffen en ladingen energie. Als voorbeeld: er is slechts 4% van de energie nodig die vereist is voor het produceren van een vel aluminiumfolie uit bauxiet (aluminiumerts) om een even groot vel te produceren uit afval-aluminium. Voor zover we dat spul überhaupt nodig hebben, want vele generaties hebben prima overleefd zonder.
Er is een serieuze revisie nodig van de processen die we hebben uitgedacht om onszelf het leven makkelijk te maken. Dat moet mogelijk zijn, want we noemen onszelf ‘sapiens’ – intelligent. De ontwerpfouten moeten gecorrigeerd worden om onze maatschappij om te kunnen vormen tot één die vrij van vervuiling is. Het zal een complexe transitie betekenen, en bij tijd en wijlen zelfs pijnlijk zijn, maar we zijn het verschuldigd aan de komende generaties. Het merendeel van de noodzakelijke stappen kunnen alleen collectief genomen worden, hetgeen effectief leiderschap vereist. Als burgers van dit kleine eiland moeten we daarom visie, kennis en professionalisme vereisen van onze politici, naast een onzelfzuchtige inzet voor het redden van de menselijke soort.