This post is also available in: Dutch (below)
Sea urchins have a bad reputation. This is mainly due to the black sea urchins with long black spines, called Long-spined sea urchins, that swimmers have come into contact with and have painful memories of. Too bad, because sea urchins are animals that play an essential role on coral reefs and other marine habitats, and are therefore essential to the quality of our swimming water, among other things. They are the so-called cows of the reef, or grazers. Sea urchins ensure that the algae, that exist all over the marine environment, do not get the upper hand in the seawater by eating them.
Anyone who can remember the inner bays of Curaçao as well as some coastal zones of Aruba and Bonaire from before 1980 also knows that several of these locations were full of the Diadema species, the black sea urchin with the long ‘needles’ also called the Long-spined sea urchin. These three islands were not the only ones to have to deal with this. But in the early eighties, the Caribbean became painfully aware of the role of the sea urchin in the sea. In a very short period, there was an enormous mortality among the sea urchins in the entire area. More than 90 percent of the sea urchin population of the Caribbean died from one moment to the next and to this day, science is still trying to figure out wat exactly caused this mortality. However, it did quickly become clear how important the animals were to the coral reefs. The algae got the upper hand and within no time entire underwater areas were overgrown with algae and the associated green color of the seawater. Not a pleasant sensation for those who were used to azure blue swimming water. Curaçao was also hit by the disease and there are still enough people who can remember mountains of sea urchin skeletons washing up on the beaches. Nice to collect but a disaster for the reef, which was already dealing with pollution, destruction and so on.
It took a long time before sea urchins were spotted in the Caribbean again and the numbers are still not what they used to be. But perhaps there is some reason for hope, because in addition to the variety of sea urchins, the numbers in our waters are also increasing somewhat.
Variegated sea urchin
There are different species of sea urchins, also in the waters of Aruba, Bonaire and Curaçao. Some can be found on the coral reef in open water, others closer to the coast where they can also withstand strong surf conditions. And other species can be found in places where it is a bit quieter. The Variegated sea urchin is one of them, which likes peace and quiet and especially not too much wave action. You will therefore regularly find the animal between the sea grass in inland waters.
The animals, which can grow to about a decimeter in size, can be recognized by their color, whitish green with an equally whitish-green base. The spines are short and white in color. Because they have a fairly fragile exoskeleton, you will not find this species in places where there is a lot of wave action, the inland bays are therefore a popular place. Sometimes they are there in very large quantities. Their food consists of dead leaves of sea grasses and they will occasionally take a bite of living sea grass.
They are masters of camouflage and will use anything to cover themselves. This makes them invisible to predators that can drill through their fragile skeleton. And that includes birds such as oystercatchers.
English name: Variegated sea urchin/ Green urchin
Papiamentu/Papiamento name: seapel
Scientific name: Lytechinus variegatus
Family: Toxopneustidae (globular sea urchins)
Occurrence (ABC islands): Aruba, Bonaire and Curaçao
Publications used:
- Humann, Pail. 1992. Reef creature identification – Florida Caribbean Bahamas
- The Online Guide to the Animals of Trinidad and Tobago
- Dutch Caribbean Species Register
- Florent’s Guide To The Tropical Reefs – https://www.reefguide.org/
Zeeleven: Variegated sea urchin
Zee-egels of zee-appels, zoals de dieren op de ABC-eilanden vaak worden genoemd hebben een slechte reputatie. Dat is voornamelijk te danken aan de zwarte zee-egels met lange zwarte stekels waar zwemmers wel eens mee in aanraking zijn gekomen en daar pijnlijke herinneringen aan hebben. Jammer, want zee-egels zijn dieren die een essentiële rol spelen op het koraal rif en andere mariene milieus en zijn daarmee van essentieel belang voor onder andere ons zwemwater. Het zijn namelijk de koeien van het rif, oftewel grazers. Zee-egels zorgen ervoor de algen niet de overhand krijgen in het zeewater, door ze op te eten.
Wie de baaien van voor 1980 kan herinneren, weet ook dat verschillende van deze baaien vol zaten met de diadema soort, de zwarte zee-egel met de lange ‘naalden’. Niet alleen Curaçao had hiermee te maken, ook op Aruba en Bonaire kwamen deze dieren veelvuldig voor. Maar begin jaren tachtig werd het Caribisch gebied zich pijnlijk bewust van de rol van de zee-egel in zee. In een hele korte periode vond er namelijk in het hele gebied een enorme sterfte plaats onder de zee-egels. Meer dan 90 procent van de zee-egels stierf van het ene op het andere moment en tot de dag van vandaag is de wetenschap er nog niet exact zeker van wat deze sterfte heeft veroorzaakt. Wel werd dus al snel duidelijk hoe belangrijk de dieren waren op de koraalriffen. De algen kregen namelijk de overhand en binnen de kortste keren waren hele gebieden overgroeid met algen en de daarmee gepaard gaande groene kleur van het zeewater. Geen prettige gewaarwording voor degenen die azuurblauw zwemwater gewend waren. Ook onze eilanden werd door de ziekte getroffen en er zijn nog voldoende mensen die zich kunnen herinneren dat er bergen met zee-egel skeletjes aanspoelden op de stranden. Leuk om te verzamelen maar een ramp voor het rif, dat al te maken had met vervuiling, destructie en nog zo het een en ander.
Het heeft heel lang geduurd voordat er weer zee-egels in de Caribbean werden gespot en nog steeds zijn de aantallen niet wat ze geweest zijn. Maar allicht is er enige reden tot hoop, want naast de variatie aan zee-egels zijn de aantallen ook in onze wateren weer enigszins aan het toenemen
Variegated sea urchin
Er zijn verschillende soorten zee-egels, ook in de wateren van Curaçao. Sommige vind je op het koraalrif in open water, anderen dichter bij de kust waar ze ook tegen een sterke branding kunnen. En weer andere soorten vind je juist op plekken waar het wat rustiger is. De Variegated sea urchin is er zo een, die van rust houdt en vooral niet al te veel golfslag. Je zult het dier dan ook regelmatig vinden tussen het zeegras in binnenwateren.
De dieren, die zo’n decimeter groot kunnen worden, zijn te herkennen aan de kleur, wittig groen met een even wittig-groene basis. De stekeltjes zijn kort en wit van kleur. Omdat ze een vrij fragiel exo-skelet hebben zul je deze soort niet vinden op plekken waar er veel golfslag is, de binnenbaaien zijn dan ook een geliefde plek. Soms zitten ze er dan ook in hele grote hoeveelheden. Het voedsel bestaat uit de dode bladeren van zeegrassen en zullen af en toe ook een hapje nemen van levend zeegras.
Het zijn meesters in camouflage en ze zullen dan ook alles gebruiken om zich mee te bedekken. Zo zijn ze onzichtbaar voor predatoren die door het fragiele skeletje heen kunnen boren. En daar horen ook vogels zoals scholeksters bij.
Nederlandse naam: zee-egel
Papiamentse naam: seapel
Wetenschappelijke naam: Lytechinus variegatus
Familie: Toxopneustidae
Voorkomen (ABC eilanden): Aruba, Bonaire en Curaçao
Gebruikte publicaties:
- Humann, Pail. 1992. Reef creature identification – Florida Caribbean Bahamas
- The Online Guide to the Animals of Trinidad and Tobago
- Dutch Caribbean Species Register
- Florent’s Guide To The Tropical Reefs – https://www.reefguide.org/