Elk bezoek aan de kustlijn, en vooral langs de toegankelijke stukjes noordkust, staat gelijk aan een nieuwe ontdekking. Het leven langs de kust is elk bezoek anders. En zo troffen we het tijdens een vakantieplan activiteit in juli dat de kinderen, op zoek naar schelpen en andere schatten uit de zee, onder de rotsen langs de kust een groot aantal zeesterren vonden. Levende zeesterren wel te verstaan.
Het ging om de zogenaamde Blunt-spined Brittle Star, een soort slangster die te vinden is in het hele Caribisch gebied. De dieren kunnen groot worden, en we zagen dan ook verschillende ervan van zeker een centimeter of 25 centimeter. Maar ook kleinere, sommige ervan zo klein als een paar centimeter groot. Het lijf van de zeesterren waren donkerbruin waarbij enkele een roomkleurige tekening hadden. De lange armen bedekt met korte stekels.
Deze zeester komt voor tot dieptes van zo’n 30 meter maar houdt ook van een plekje tussen het zeegras, op het koraalrif en schuilt daarbij onder stenen in holen en soms ook in sponsen.
Met de armen houdt het dier zich niet alleen vast in de stroming, zoals langs de kust, maar filtert het ook voedseldeeltjes uit het water die het vervolgens naar de monddelen brengt, die zich onder het lichaam bevinden.
De armen dienen soms ook als ontsnappingsmechanisme als er een predator van de zeester probeert te snoepen. Als ze namelijk aangevallen worden stoot het dier soms een van zijn armen af om de predator om de tuin te leiden. Dit groeit terug, al kan dat soms een paar jaar duren.
Het is belangrijk om bij het spotten van de dieren te zorgen voor voldoende afstand en ze eigenlijk niet aan te raken. Door de stress van het aanraken kunnen de dieren denken dat ze worden aangevallen en stoten dan een arm af. Helemaal voor niets.