Repost from Bird watching on Curaçao in October – Bird Watching Curaçao – HOME
This post is also available in: Dutch (below)
Bird watching on Curaçao is a surprise throughout the year. The island may be small (444 square kilometers or +/- 171.4 square miles), but has many small habitats spread out from the east to the west. Even in the inner city of Unesco World Heritage Willemstad, there are many areas where a bird can hide, eat, nest or just rest. Which makes every corner of the island potentially interesting for birders.
October is a true transition month. While tropical depressions sometimes bring occasional rain showers as early as August and September, October is known as the month where the rainy season begins, more or less halfway through. A season with long periods of drought one year, and so much rain the next that some dams are already flooding. In short, a transition month, where the hot, dry season is effectively exchanged for a potential period with a wide variety of flowering plants, an explosion of insects, and very interesting birds from other regions, some of which are very rare and only seen very occasionally.
Spotting masses of Ospreys
It’s as if the birds have marked it on their calendars: in early October, the Ospreys (Pandion haliaetus) that breed in North America begin their migration south. One of the routes they use is the so-called Caribbean route, which also includes the ABC Islands. Although the birds don’t live or migrate in flocks, it’s quite striking to see them arrive en masse on our islands. One day you’ll have to struggle to find one that has spent the entire year here (usually the young birds that aren’t yet sexually mature), and the next, you suddenly see them everywhere on all three islands, along the sea shores as well as in other watery areas . The birds find our waters an excellent fishing spot to catch and consume prey, thus rebuilding their energy and fat reserves. Most of these birds stay for only a few days to a few weeks, while a small group stays longer and overwinters on the island. Young birds that are not yet sexually mature because they hatched this year often decide it’s better to stay here all year, since returning to their breeding grounds in spring isn’t yet an option.
Young Warawaras Everywhere
The timing of the nesting of the Crested Caracaras (Caracara plancus) depends somewhat on the start of the dry season. Since these birds enjoy scavenging, the dry season, when many other animals die, is the ideal time for nesting. This is especially true for the period from July to August to September, when it is generally dry enough to hunt live prey in the then bare undergrowth, in addition to scavenging. In October, it seems as if young Warawaras are emerging from the undergrowth everywhere. In most cases, these are animals chased away by their parents because they are old enough to forage for themselves. As this isn’t always a smooth process, the animals often come to places where people throw a lot of trash, as there’s always something edible to be found, such as a dead dog or cat. In some locations on the island of Curaçao, the young Warawaras group together and form real packs of sometimes nearly 25 animals or more. Together they scour the mondi for food, and together they can pose a real risk to larger animals. Incidentally, many of the young warawaras will not survive. Even with these birds of prey, the law of the strongest and the smartest applies.
Wilson’s Snipes
Wilson’s snipe (Gallinago delicata) are migratory birds that can only be seen en masse on the island for a very limited period, primarily in wet areas that remain humid for a longer period of time. These include marshy areas near mangroves, ponds on golf courses, the cisterns of water treatment plants, and dams and gullies. Wilson’s snipes can be found in both fresh and salt water areas, although they are more common near freshwater puddles.
These birds are not only very shy, but also perfectly camouflaged against the grasses they prefer to stand in. Therefore, you usually don’t see them until you’re practically on top of them, when they take flight with a characteristic call and land elsewhere. Most individuals will fly on to South America after a while, but a few decide to overwinter on the island.
Flamingo Dance Rituals
October is the perfect time to observe the fascinating courtship dances of the popular American (or Caribbean) flamingo (Phoenicopterus ruber). The breeding season is upon us, and the males will do their utmost to impress the females and form a lasting pair. Together, they will build a nest (sadly no longer in Curaçao) and raise the young.
The flamingo dance is a beautiful sight to behold. You usually have to be there in the early morning or late afternoon, when the flamingos are asleep. The males group together and first stride back and forth through the water with their necks extended. Then, with their necks extended, they open their wings, clearly showing the contrasting black part. After this, they make a kind of bow to the females. This pattern continues quietly for a while. As an observer, be careful not to get too close or disturb the animals.
The Yellow-billed Cuckoos fall from the Sky
The last weeks of October are cuckoo weeks every year. All over the island, you’ll find the exhausted birds on the ground, along or on the road, and in other, often dangerous locations. The Yellow-billed cuckoo (Coccyzus americanus), a North American cuckoo species (which, incidentally, doesn’t engage in nest parasitism on the same scale as the European cuckoo and doesn’t breed on our island) is exhausted when it finally reaches the islands and literally falls from the sky from fatigue and malnutrition. Many are then unfortunately run over or caught by dogs or cats. The best course of action is to gently pick up the birds with a small towel and let them rest in a safe, quiet place with a shallow bowl of water nearby. In most cases, the birds will leave on their own after a short period of time. If the animal continues to be weak, contact a veterinarian as soon as possible.
Special encounters this month up till now!
Glossy ibis
Every now and then we’re lucky enough to spot ibises on the island, and last week the Glossy Ibis (Plegadis falcinellus), popped over to Curaçao. The species is found worldwide and can also be found in the Caribbean and South America, and it’s highly likely that the birds from the mainland occasionally pop over. When a Glossy Ibis does appear on the island, they generally don’t stay for very long, usually just a few weeks. But they always stay in an area with water they can wade through to forage for food with their long beaks. This beautiful bird was also spotted at the Muizenberg Dam.
Buff-breasted sandpipers
Local birdwatchers are already fully immersed in the migratory bird season, and the beautiful sightings are already starting to trickle in. Although the dams aren’t full of water, there are sufficient ponds in certain areas, along with plenty of food, to provide migratory birds with a good meal and much-needed rest. Several species of wading birds are frequent visitors and even winter visitors to our island. But every now and then, there are some remarkable sightings. Like last week’s discovery of the so-called Buff-breasted Sandpiper (Calidris subruficollis). This bird, with bright yellow legs, has a blond-brown color and a broad chest, and at first glance resembles a large pigeon. They grow to about 20 centimetres long. The birds breed in the Arctic tundra of North America and have therefore completed an incredibly long journey before they even arrive in Curaçao. And then their journey isn’t over yet, as they continue to the southeastern part of South America for the winter.
These birds are not regular visitors to the island and are a rare species. Last week, several of these birds were seen near the Muizenberg Dam.
Vogels spotten op Curaçao in oktober
Vogels spotten op Curaçao is het hele jaar door een verrassing. Het eiland is misschien klein (444 vierkante kilometer of +/- 171,4 vierkante mijl), maar heeft veel kleine leefgebieden verspreid van oost naar west. Zelfs in de binnenstad van Unesco Werelderfgoed Willemstad zijn er veel plekken waar een vogel zich kan verstoppen, eten, nestelen of gewoon kan rusten. Dit maakt elke hoek van het eiland potentieel interessant voor vogelaars.
Oktober is een echte overgangsmaand. Terwijl tropische depressies soms al in augustus en september af en toe regenbuien met zich meebrengen, staat oktober bekend als de maand waarin het regenseizoen begint, min of meer halverwege. Een seizoen met lange periodes van droogte het ene jaar, en zoveel regen het volgende jaar dat sommige dammen al overstromen. Kortom, een overgangsmaand, waarin het hete, droge seizoen effectief wordt ingeruild voor een potentiële periode met een grote verscheidenheid aan bloeiende planten, een explosie van insecten en zeer interessante vogels uit andere regio’s, waarvan sommige zeer zeldzaam zijn en slechts zeer af en toe worden gezien.
Massas visarenden
Het is alsof de vogels het in hun agenda hebben gemarkeerd: begin oktober beginnen de visarenden (Pandion haliaetus) die in Noord-Amerika broeden aan hun trek naar het zuiden. Een van de routes die ze gebruiken is de zogenaamde Caribische route, die ook de ABC-eilanden omvat. Hoewel de vogels niet in groepen leven of migreren, is het opvallend om te zien hoe ze massaal op onze eilanden aankomen. De ene dag zul je moeite hebben om er eentje te vinden die het hele jaar hier heeft doorgebracht (meestal de jonge vogels die nog niet geslachtsrijp zijn), en de volgende dag zie je ze ineens overal op de drie eilanden langs de kust en op andere waterrijke plekken. De vogels vinden onze wateren een uitstekende visplek om prooien te vangen en te verorberen, waardoor ze hun energie- en vetreserves weer aanvullen. De meeste van deze vogels blijven slechts een paar dagen tot een paar weken, terwijl een kleine groep langer blijft en overwintert op het eiland. Jonge vogels die nog niet geslachtsrijp zijn omdat ze dit jaar uit hun ei zijn gekropen, besluiten vaak dat het beter is om hier het hele jaar te blijven, omdat terugkeren naar hun broedgebieden in het voorjaar nog geen optie is.
Overal jonge Warawara’s
Het tijdstip waarop de Kuifcaracaras (Caracara plancus) nestelen, hangt enigszins af van het begin van het droge seizoen. Omdat deze vogels graag aaseten, is het droge seizoen, wanneer veel andere dieren sterven, de ideale tijd om te nestelen. Dit geldt met name voor de periode van juli tot en met augustus tot en met september, wanneer het over het algemeen droog genoeg is om, naast het azen, ook op levende prooien te jagen in het dan kale struikgewas. In oktober lijkt het alsof jonge warawara’s overal uit het struikgewas tevoorschijn komen. In de meeste gevallen zijn dit dieren die door hun ouders zijn weggejaagd omdat ze oud genoeg zijn om zelf te foerageren. Omdat dit niet altijd soepel verloopt, komen de dieren vaak op plekken terecht waar mensen veel afval weggooien, omdat er altijd wel iets eetbaars te vinden is, zoals een dode hond of kat. Op sommige plekken op Curaçao groeperen de jonge warawara’s zich en vormen ze echte roedels van soms wel bijna 25 dieren of meer. Samen speuren ze de mondi af naar voedsel, en samen kunnen ze een reëel gevaar vormen voor grotere dieren. Overigens zullen veel van de jonge warawara’s het niet overleven. Ook bij deze roofvogels geldt de wet van de sterkste en de slimste.
Watersnippen
Watersnippen (Gallinago delicata) zijn trekvogels die slechts gedurende een zeer beperkte periode massaal op het eiland te zien zijn, voornamelijk in natte gebieden die langere tijd vochtig blijven. Denk hierbij aan moerassige gebieden bij mangroven, vijvers op golfbanen, de waterreservoirs van waterzuiveringsinstallaties, dammen en geulen. Wilsons watersnippen zijn te vinden in zowel zoet als zout water, hoewel ze vaker voorkomen bij zoetwaterpoelen.
Deze vogels zijn niet alleen erg schuw, maar ook perfect gecamoufleerd tegen het gras waarin ze graag staan. Daarom zie je ze meestal pas als je er bijna bovenop zit, wanneer ze met een karakteristieke roep opvliegen en elders landen. De meeste exemplaren vliegen na een tijdje door naar Zuid-Amerika, maar een paar besluiten om op het eiland te overwinteren.
Flamingodansrituelen
Oktober is de perfecte tijd om de fascinerende baltsdansen van de populaire Amerikaanse (of Caribische) flamingo (Phoenicopterus ruber) te observeren. Het broedseizoen is aangebroken en de mannetjes doen hun uiterste best om indruk te maken op de vrouwtjes en een duurzaam paar te vormen. Samen bouwen ze een nest (helaas niet meer op Curaçao, maar wel op Bonaire) en brengen de jongen groot. (Op Aruba zijn de vogels af en toe in het wild te bewonderen, maar niet in grote aantallen).
De flamingodans is een prachtig gezicht. Je moet er meestal vroeg in de ochtend of laat in de middag bij zijn, wanneer de flamingo’s slapen. De mannetjes verzamelen zich en lopen eerst met gestrekte nekken heen en weer door het water. Vervolgens spreiden ze met gestrekte nekken hun vleugels, waardoor het contrasterende zwarte deel duidelijk zichtbaar is. Daarna maken ze een soort buiging naar de vrouwtjes. Dit patroon gaat een tijdje rustig door. Als waarnemer moet je oppassen dat je niet te dichtbij komt of de dieren verstoort.
De Geelsnavelkoekoeken vallen uit de lucht
De laatste weken van oktober zijn elk jaar koekoeksweken. Overal op het eiland vind je de uitgeputte vogels op de grond, langs of op de weg, en op andere, vaak gevaarlijke locaties. De Geelsnavelkoekoek (Coccyzus americanus), een Noord-Amerikaanse koekoekssoort (die overigens niet op dezelfde schaal nestparasiteert als de Europese koekoek en niet op onze eilanden broedt), is uitgeput wanneer hij uiteindelijk de eilanden bereikt en valt letterlijk uit de lucht van vermoeidheid en ondervoeding. Velen worden vervolgens helaas overreden of gevangen door honden of katten. Het beste is om de vogels voorzichtig op te pakken met een kleine handdoek en ze te laten rusten op een veilige, rustige plek met een ondiepe kom water in de buurt. In de meeste gevallen zullen de vogels na korte tijd vanzelf vertrekken. Als het dier zwak blijft, neem dan zo snel mogelijk contact op met een dierenarts.
Bijzondere ontmoetingen op Curaçao deze maand!
Zwarte ibis
Af en toe hebben we het geluk ibissen op het eiland te spotten, en vorige week kwam de Zwarte ibis (Plegadis falcinellus), ook wel bekend als de Glossy ibis, naar Curaçao. De soort komt wereldwijd voor en is ook te vinden in het Caribisch gebied en Zuid-Amerika. Het is zeer waarschijnlijk dat de vogels van het vasteland af en toe langskomen. Wanneer een zwarte ibis op het eiland verschijnt, blijft hij meestal niet lang, meestal maar een paar weken. Maar hij blijft altijd in een gebied met water waar hij met zijn lange snavels doorheen kan waden om voedsel te zoeken. Deze prachtige vogel werd ook gespot bij de Muizenbergdam.
Buff-breasted sandpipers
Lokale vogelaars zijn al volop ondergedompeld in het trekvogelseizoen en de prachtige waarnemingen beginnen al binnen te druppelen. Hoewel de dammen niet vol water staan, zijn er op bepaalde plekken voldoende poelen, samen met voldoende voedsel, om trekvogels te voorzien van een goede maaltijd en broodnodige rust. Verschillende soorten waadvogels zijn frequente bezoekers en zelfs wintergasten op ons eiland. Maar zo nu en dan worden er ook opmerkelijke waarnemingen gedaan. Zoals de ontdekking vorige week van de zogenaamde Buff-breasted sandpiper (Calidris subruficollis) of Blonde ruiter. Deze vogel, met felgele poten, heeft een blonde kleur en een brede borst, en lijkt op het eerste gezicht op een grote duif. Ze worden ongeveer 20 centimeter lang. De vogels broeden in de arctische toendra van Noord-Amerika en hebben dus een ongelooflijk lange reis achter de rug voordat ze überhaupt op Curaçao aankomen. En dan is hun reis nog niet voorbij, want ze trekken door naar het zuidoosten van Zuid-Amerika om te overwinteren.
Deze vogels zijn geen regelmatige bezoekers van het eiland en zijn een zeldzame soort. Vorige week werden verschillende van deze vogels gezien bij de Muizenbergdam.