This post is also available in: Dutch (below)
First published on August 11, 2014
In the last week of July in the year 2014, while clattering away on a keyboard in our office, an unfamiliar twittering sound got my attention. A quick peek at the trees in front of the office window revealed the culprit, and then some! Yellow Orioles (Icterus nigrogularis curasoensis) have been known to be regular victims of the invasive Shiny Cowbird (Molothrus bonariensis), but the sight in the tree proved this hypothesis to be totally true, unfortunately.
There it was, a Shiny Cowbird chick following a Yellow Oriole parent, while constantly begging for food. The parent had to work in overdrive, because the insatiable youngster did not allow for one moment of rest. And all this effort was basically in vain, only benefiting another bird’s offspring.
The question remains if the local birds will find ways to counteract these, formerly (up to the 2000’s) unknown, acts of nest parasitism. Potentially they might, but with the inherently limited population sizes of small Islands it might be tricky. Only regular bird monitoring surveys might produce the necessary information to answer such questions adequately, and to allow for remediating actions, if found necessary. This, however, requires a long term nature management vision and policy, words that are only empty shells on the Island of Curaçao anno 2014.
UPDATE anno 2025: After 11 years there are still no measures on the island of Curaçao to control invasive species and Shiny Cowbirds are now completely at home forming groups of up till 40 birds together in flocks in several locations on the island. They seem to practice the brood parasitism now also on Rufous-collared sparrows and Saffron finches on the island.
UPDATE 2: Shiny cowbirds were also introduced on sister islands Aruba and Bonaire causing the same troubles as on Curaçao.
De glimmende nestveroveraar
In de laatste week van juli in het jaar 2014, terwijl ik in ons kantoortje op een toetsenbord zat te rammelen, werd mijn aandacht getrokken door een onbekend kwetterend geluid. Een snelle visuele ‘check’ van de bomen voor het raam onthulde de veroorzaker van deze herrie, maar onthulde nog veel meer. Van de Gele Troepiaal (Icterus nigrogularis curasoensis), is het ruimschoots bekend dat deze regelmatig slachtoffer is van de invasieve Glanskoevogel (Molothrus bonariensis), maar wat ik in die boom zag gaf wel het meest klinkende bewijs van wat er gaande is, helaas.
Daar hipte de kwetteraar, een Glanskoevogel kuiken, achter een Gele Troepiaal aan, onderwijl continu bedelend naar voedsel. De onfortuinlijke ouder-vogel had geen moment de tijd om even te rusten, want het onverzadigbare kuiken gaf daar de kans niet toe. En al deze moeite was in feite voor niets, slechts in het voordeel van het kroost van een totaal andere vogel.
De vraag staat nog, of de lokale vogels de kans zullen krijgen en kunnen nemen om zich aan te passen aan deze, voorheen volstrekt onbekende, acties van nest parasitisme. In principe zou dat heel goed kunnen gebeuren, maar met de karakteristiek gelimiteerde populatie-groottes van kleine eilanden zal het ‘kielekiele’ worden. Alleen regelmatige vogel monitorings-studies kunnen de relevante gegevens opleveren om dit soort vragen op adequate wijze te beantwoorden, en om actief in te grijpen mocht dat noodzakelijk blijken te zijn. Dit vereist echter een lange termijn natuurbeheers-visie en beleid, hetgeen woorden zijn die op Curaçao anno 2014 slechts als lege woorden betiteld kunnen worden.
UPDATE anno 2025: Na 11 jaar zijn er nog steeds geen maatregelen op het eiland Curaçao om invasieve soorten te bestrijden. Shiny Cowbirds voelen zich nu helemaal thuis en vormen groepen van wel 40 vogels samen in grote vluchten op verschillende locaties op het eiland. Ze lijken het broedparasitisme nu ook uit te oefenen op Andesmussen en Saffraanvinken op het eiland.
UPDATE 2: Shiny cowbirds zijn ook geïntroduceerd op zustereilanden Aruba en Bonaire en veroorzaken dezelfde problemen als op Curaçao.