This post is also available in: Dutch (below)
The Black mangrove or Avicennia germinans, the mangrove tree with roots that stick out like snorkels above the mud or water is the larval plant for a particularly beautiful butterfly of about 4.8 centimeters long. The animal was first known as the Junonia genoveva or Black Mangrove Buckeye, Barbulètè wowo di mangel or Mangrove bokkenoog. After further research it is now no longer seen as a subspecies of the Junonia genoveva but as a separate species that occurs in the Caribbean and now bears the scientific name Junonia neildi. The popular name is now the West Indian Mangrove Buckeye.
If the Black mangrove is also in bloom, with small, very nectar-rich white flowers, then there is a good chance that the butterflies will show themselves in large numbers. The butterflies are velvety red in colour and stand out because of the golden yellow coloured bands along the edges of the wings and large ‘eyes’ on the wings. In addition to the West Indian Mangrove Buckeye, the ‘normal’ Buckeye also occurs on Curaçao, and looks a lot like it but has more red in the wings, is slightly larger and can be found in a completely different type of habitat.
The West Indian Mangrove Buckeye cannot be seen all year round on the island and is also quite rare, partly because it prefers the flowers of the mangrove trees and these do not always bloom. They occur in unexpected places, such as along the mangrove edge opposite the shops at the Fokkerweg on Curaçao where many Black Mangrove trees are. The animals have also been registered on Aruba and Bonaire. To see them you have to find a spot where not only the white flowers of the trees can be seen (sometimes hidden behind leaves), but where there is also sunlight. At first, not much seems to be happening, but if you wait a little, a butterfly will appear here and there, having just filled up on nectar and looking for the next flower. Sometimes the animals just rest on the wet sandy ground of the parking lot and then open and close their wings.
The eye patterns on the wings of the insects serve as an effective deterrent against predators. They not only make the predator believe that there is a larger animal than they suspect, they also distract attention from the real head with the real eyes. When a Tropical mockingbird or grackle comes close in the hope of devouring a tasty morsel, the butterfly opens and closes its wings to show its eyes. If the bird is not frightened by this and bites anyway, there is a good chance that they will bite the wings with their beak instead of the head of the butterfly. And that moment of utter confusion in the bird is just enough for the butterfly to save its body and fly away.
Publications used:
- Debrot, A.O. & Miller, J.Y. 2004. Butterflies and moths of Curaçao, Aruba and Bonaire. 1-100. CARMABI Foundation, Willemstad.
- Dutch Caribbean Species Register
- Bugguide.net
- Junonia neildi Brévignon, 2004
English name: West Indian Mangrove Buckeye
Papiamentu name: Barbulètè wowo di mangel (Curaçao)
Scientific name: Junonia neildi
Family: Nymphalidae (brush-footed butterflies or four-footed butterflies)
Occurrence (ABC islands): Curaçao, Bonaire and Aruba
Vlindersoort: West Indische mangrove bokkenoog
De Black mangrove of Avicennia germinans , de mangroveboom met de wortels die als snorkels boven de modder of het water uitkomen is de larvale plant voor een bijzonder mooi vlindertje van zo’n 4,8 centimeter lang. Het diertje stond eerst bekend als de Junonia genoveva of Black Mangrove Buckeye, Barbulètè wowo di mangel of Mangrove bokkenoog. Naar voortschreidend onderzoek wordt het nu niet meer gezien als een ondersoort van de Junonia genoveva maar als een aparte soort die in het Caribisch gebied voorkomt en nu de wetenschappelijke naam Junonia neildi, draagt. De populaire naam is nu West Indische mangrove bokkenoog.
Als de Black mangrove daarnaast ook nog eens in bloei staat, met fijne zeer nectarrijke witte bloempjes, dan is de kans groot dat de vlinders zich in grote aantallen laten zien. De vlinders zijn fluweelruin van kleur en vallen op door goudgeel kleurige banden langs de randen van de vleugels en grote ‘ogen’ op de vleugels. Naast de West Indische Mangrove Bokkenoog, komt op Curaçao ook de ‘gewone’ Bokkenoog voor die er veel op lijkt maar meer rood in de vleugels heeft, iets groter is en in een heel andere type leefomgeving te vinden is.
De West Indische Mangrove Bokkenoog is niet het hele jaar door te zien op het eiland en is ook redelijk zeldzaam, onder andere omdat het de bloemen van de mangrovebomen prefereert en deze niet altijd bloeien. Ze komen op onverwachte plekken voor, zoals langs de mangroven rand tegenover de winkels bij de Fokkerweg op Curaçao waar veel Black Mangrove bomen staan. Ook op Aruba en Bonaire zijn de dieren geregistreerd. Om ze te zien moet je een plekje uitzoeken waar niet alleen de witte bloempjes van de bomen te zien zijn (soms verstopt achter bladeren), maar waar ook zonlicht is. In eerste instanties lijkt er niet veel te gebeuren, maar als je even wacht dan zal er her en der een vlinder voor de dag komen, die net wat necatr heeft getankt en op zoek is naar de volgende bloem. Soms rusten de dieren ook gewoon op de natte zandgrond van de parkeerplaats en slaan dan hun vleugels open en dicht.
De patronen van ogen op de vleugels van de insecten dienen als effectief afschrikmiddel tegen predatoren. Ze laten de predator namelijk niet alleen geloven dat er een groter dier staat dan dat ze vermoeden, het lijdt de aandacht ook af van de echte kop met de echte ogen. Als een chuchubi of grackle dichtbij komt in de hoop een smakelijk hapje te verorberen slaat de vlinder de vleugels open en dicht om zo de ogen te tonen. Schrikt de vogel hier niet van en hapt toch toe, dan is de kans heel grot dat ze met de snavel in de vleugels happen in plaats van in de kop van de vlinder. En dat moment van opperste verwarring bij de vogel, is dan net voldoende voor de vlinder om zijn lijf te redden en weg te vliegen.
Gebruikte literatuur:
- Debrot, A.O. & Miller, J.Y. 2004. Butterflies and moths of Curaçao, Aruba and Bonaire. 1-100. CARMABI Foundation, Willemstad.
- Dutch Caribbean Species Register
- Bugguide.net
- Junonia neildi Brévignon, 2004
Nederlandse naam: West Indische Mangrove Bokkenoog
Papiamentse naam: Barbulètè wowo di mangel (Curaçao)
Wetenschappelijke naam: Junonia neildi
Familie: Nymphalidae (schoenlappers, parelmoervlinders en zandoogjes )
Voorkomen (ABC eilanden): Curaçao, Bonaire en Aruba